کد مطلب:276372 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:102

عذاب دشمنان آن حضرت
از حضرت ابی عبد اللَّه صادق علیه السلام درباره آیه: «وَلَئِنْ أَخَّرْنا عَنْهُمُ العَذابَ إِلی أُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ»؛ [1] و چنانچه عذاب را از آنان به تأخیر اندازیم تا به دست گروه معدود. فرمود: عذاب، خروج قائم؛ و امت معدوده، اهل بدر و اصحاب آن حضرت علیه السلام می باشند.

و علی بن ابراهیم در ذیل آیه: «سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ»؛ [2] سؤال كننده ای از عذاب حتمی الوقوع پرسید. گفته است: از حضرت ابوجعفر باقرعلیه السلام درباره معنی این آیه سؤال شد، فرمود: آتشی است كه از سوی مغرب برمی آید و پادشاهی از پشت سر، آن را بسیج می كند تا این كه به خانه بنی سعد بن همام نزد مسجدشان برسد، پس خانه ای برای بنی امیه باقی نمی گذارد مگر این كه آن را و اهل آن را می سوزاند، و خانه ای كه در آن خونی از آل محمدعلیهم السلام [ستمگری نسبت به آل محمد] باشد، رها نمی كند مگر این كه آن را می سوزاند و او مهدی علیه السلام است. [3] .

می گویم: آنچه دلالت بر این معنی كند در حرف قاف خواهد آمد.



[ صفحه 189]




[1] سوره هود، آيه 8.

[2] سوره معارج، آيه 1.

[3] تفسير القمي: 385:2.